Από τους δεκάδες νεολιθικούς οικισμούς του νομού Μαγνησίας ξεχωρίζουν οι οικισμοί Σέσκλο και Διμήνι, 10 e 7 km. αντίστοιχα δυτικά της πόλης του Βόλου. Os dois assentamentos estão entre os locais mais importantes do Neolítico não só na região, e de toda a Grécia antiga. O assentamento pré-histórico de Sesklo desenvolvido ao longo da colina “Kastraki” e na região ao redor do simerno Sesklo. Το Σέσκλο κατοικήθηκε για πρώτη φορά στα μέσα της 7ης χιλιετίας. Τα εντυπωσιακά ευρήματα του Σέσκλου επέτρεψαν στους αρχαιολόγους να μιλάνε για τον πολιτισμό του Σέσκλου. Dois mil anos depois, το 5.000 π.Χ, 3 χλμ ανατολικά του Σέσκλου δημ�ele�ργήBC�ε ένας εξίσου σημαντικός νεολιθικός οικισμός, Dimini, que habitou 4.000 ano até ao fim do período micênico, το 1.100 π.Χ. Dimini artefatos foram encontrados desde a época micênica, muitos deles estãele museu BClos, enquanto o sítio arqueológico são túmulos micênicos em muito bom estado.

A Idade da Pedra

Enterros

Dentro das povoações neolíticas raramente encontrada enterros normais em covas simples, com os mortos colocados em uma posição contraída ou enterramentos secundários com tradução de osso. Cremações mais frequentemente identificados, principalmente crianças, em vasos funerários. Muitas vezes, especialmente em casos de bebês, enterros estavam sob o piso das casas no Neolítico. Paralela, apenas durante o Neolítico Final e Final identificado cemitérios organizados fora dos limites dos assentamentos.

A descrição acima é conhecido a partir de evidências arqueológicas escassas. Ωστόσο, acreditar que a morte é um evento significativo para as sociedades neolíticas e perturbar a vida normal da comunidade. Atitudes em relação aos mortos e indiretamente refere-se às relações sociais entre os membros da comunidade.

Sesklo

O sítio pré-histórico de Sesklo desenvolvido ao longo da colina Kastraki definindo dois córregos e em torno de. São 15 km SW de Volos, perto da aldeia Sesklo. Habitada desde meados da década de 7 milênio, até a Idade do Bronze Médio. A liquidação atingiu o seu pico no Neolítico Médio (5milênio), que se estende ao longo de uma grande área, pelo menos 100 acres.

É um dos melhores lugares na Grécia para o conhecimento da pré-cerâmica neolítica (tarde sétimo milênio aC), principalmente porque aqui o Neolítico tríptico (residência permanente, agricultura, pecuária) net registrados. A extensão do período de liquidação em Aceramic não pôde ser verificada . Detalhes desta fase foram identificados até Kastraki colina (A Sesklo), e para além da borda nordeste da Acrópole (Sesklo C). Resta cabana, como trincheiras rasas, τάφρους για λεπτό θεμέλιο τετράπλευρου σπιτιού, κυκλικούς λάκκους και τμήματα συμπαγούς πηλού από τα τοιχώματα πιθανόν οικήματος.

Restos do início do Neolítico foram encontrados tanto em Sesklo A, e o lado liso para o oeste (Sesklo B) e área circundante. Uma característica-chave da arquitetura desta fase é a diversidade de tipos e variedade de materiais, καθώς διαπιστώθηκαν τόσο λιθόκτιστα θεμέλια σπιτιών και τοίχοι από πλιθιά, όσο και κατασκευές από πλασμένο πηλό, κάποτε με πλάκες εξωτερικά, σαν ορθοστάτες.

Vestígios mais arquitetônicas são visíveis hoje no sítio arqueológico de Sesklo pertencem ao Neolítico Médio (6milênio). Την περίοδο αυτή ο οικισμός εκτείνεται πάνω στον Καστράκι (A Sesklo), όσο και στην επίπεδη πλαγιά στα δυτικά (Sesklo B) και στη γύρω περιοχή , σ’ ένα χώρο που όπως προαναφέρθηκε έχει έκταση περίπου 100 στρέμματα. Este período coincide com a cultura Sesklo conhecido, enquanto que a cerâmica encontrada no assentamento foi a base do namoro sub-períodos Neolítico Médio. Ο οικισμός αυτή την περίοδο δίνει την εικόνα ενός οργανωμένου οικισμού με συνεκτικό ιστό. Καταστράφηκε από φωτιά προς το τέλος της 5ης χιλιετίας και ερημώθηκε για περισσότερο από 500 χρόνια.

Um dos edifícios mais interessantes do período Neolítico Médio na Acrópole Sesklo Uma é a chamada Casa do Oleiro. Η οικία αυτή ονομάστηκε έτσι από τον πρώτο ανασκαφέα Χρ. Τσούντα, επειδή μέσα στα δωμάτια διατηρήθηκαν κατά χώραν πολλά αγγεία λόγω της ξαφνικής καταστροφής από τη φωτιά.

Στην οικία αυτή έχουν διαπιστωθεί δύο κύριες αρχιτεκτονικές φάσεις, που χρονολογικά τοποθετούνται στη Μέση Νεολιθική περίοδο. Στην πρώτη φάση (Μ.Ν.ΙΙΙ.Α), ήταν ένα απλό, τετράγωνο κτίσμα με δάπεδο από κίτρινο πηλό και πλάκες μεσαίου μεγέθους. Η θύρα του βρισκόταν στο δυτικό τοίχο, που οδηγούσε και σε μια στεγασμένη αυλή στα δυτικά. Στη 2η φάση (Μ.Ν.ΙΙΙ.Β), έγινε ανακατασκευή μεγάλης κλίμακας: η αυλή διαμορφώθηκε σε χωριστή οικία, ενώ το ίδιο το οίκημα μεγάλωσε σε μήκος και απέκτησε δύο δωμάτια που χωρίζονταν με ένα μεσότοιχο. O quarto do norte contendo recipientes de armazenamento e in situ, enquanto os do sul estruturas que contêm para a preparação de alimentos e outras atividades cottage. Η θύρα του στη δεύτερη φάση ανοίχτηκε στον ανατολικό τοίχο.

Característica arquitetônica notável é o de três Antiriou a parede norte que separa o lado norte do edifício em 3 segmentos de comprimento quase igual. Na altura suficiente é mantida antiriou unção ea parede intermediário com argila. Muitos indícios sugerem a existência desta casa um mezanino que contou com estes REACTIVE.

Η Οικία του Κεραμέα καταστράφηκε από φωτιά και έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία για την αποκατάσταση της ιστορίας του οικισμού, ιδιαίτερα του τέλους της Μέσης Νεολιθικής περιόδου, της οποίας θεωρείται χαρακτηριστικό δείγμα.

Το Σέσκλο μετά την καταστροφή ξανακατοικήθηκε στη Νεότερη Νεολιθική περίοδο αλλά μόνο πάνω στο χώρο της Ακρόπολης. Την περίοδο αυτή χτίζεται στο ψηλότερο σημείο της Ακρόπολης το Μέγαρο. Το Μέγαρο ανασκάφηκε από τον Χρ. Τσούντα στις αρχές του 20ου αιώνα. Πρόκειται για ένα οίκημα που αποτελείται από πρόδομο, κυρίως δωμάτιο και θάλαμο και περιβαλλόταν από ένα σύστημα κυκλικών λίθινων περιβόλων. Γύρω απ’ αυτόν τον κεντρικό πυρήνα διατάσσονταν τα υπόλοιπα σπίτια του οικισμού.

O edifício está orientado Leste-Oeste e da porta de entrada está localizado no oeste. Na sala principal foram encontradas em chão de barro piloktisti placa quadrilateral com fita borda. Três furos cônicos no meio da sala revelam suas palafitas de apoio do telhado. Duas construções de pedra pequenos forma elíptica da Northwestern. ângulo da câmara relacionados às atividades dos ocupantes para preparação de alimentos.

Ανατολικά του κυρίως δωματίου διαμορφώνεται ένας ξεχωριστός χώρος που πιθανόν αποτελεί τον οπισθόδομό του.

Ολόκληρη η Ν.Α. πλευρά της αυλής γύρω από το Μέγαρο, καθώς και ένα τμήμα του μεγάρου έχουν σήμερα καταρρεύσει στο παρακείμενο ρεύμα, ωστόσο το οικοδόμημα αυτό εξακολουθεί να παραμένει το πιο εντυπωσιακό μέγαρο της Νεολιθικής Εποχής σ’ sobre Tessália, por causa do seu tamanho.

Mais tarde, habitada seletivamente no início da Idade do Bronze e do Médio Oriente. Para este período pertencem algumas casas na Acrópole (A Sesklo) e as sepulturas cist encontrado até Sesklo A e B Sesklo.

Diminio

Ο Νεολιθικός οικισμός Διμηνίου που αποτελεί τη χρονολογική συνέχεια του Σέσκλου χτίστηκε σε ένα χαμηλό λόφο ύψους 16 m. Βρίσκεται στο δυτικό άκρο του σύγχρονου οικισμού του Διμηνίου, 5 χλμ. da cidade de Volos. A liquidação é 3 χλμ. do presente litoral, No entankmperíodo de sua fundação (final do quinto milênio aC) o litoral foi localizado a cerca de um quilômetro. Uma característica importante é Diminiou habitação contínua desde o Neolítico Final até o fim da Idade do Bronze Final. Acreditamos que o acesso a áreas de baixa altitude foram adequadas para o cultivo agrícola e pecuária, mas, principalmente, a possibilidade de se comunicar com as rotas marítimas para o Mar Egeu central foram as principais condições para ininterrupta habitação Dimini.

Είναι ένας πολύ καλά οργανωμένος οικισμός, από τον οποίο προέρχονται οι περισσότερες πληροφορίες μας για την οργάνωση του χώρου στη Νεότερη Νεολιθική περίοδο. Ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό στοιχείο αποτελούν οι 6 ομόκεντροι λίθινοι περίβολοι που χτίστηκαν σταδιακά κατά ζεύγη γύρω από το λόφο. As caixas de pedra cruzam uma política de igualdade passarelas montadas radiais, separando a liquidação em 4 seções. Entre os pares de caixas construídas as casas tinham fundações de pedra, superestrutura de tijolo e consistiu 2-3 salas principais e áreas auxiliares.

Ένα μεγάλο μονόχωρο σπίτι, γνωστό ως Οικία Ν ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη οργάνωση του εσωτερικού χώρου. Μέσα σ’ αυτό βρέθηκαν χώροι για την προετοιμασία της τροφής (εστία) καθώς και ένας αποθηκευτικός χώρος. Στην κορυφή του λόφου οι δύο πρώτοι περίβολοι ορίζουν την κεντρική αυλή, σημείο αναφοράς όλων των δραστηριοτήτων του οικισμού. Στο Β.Α άκρο της κεντρικής αυλής στο τέλος της Νεολιθικής περιόδου(τέλος 4ης χιλιετίας) χτίστηκε ένα μεγάλο μέγαρο που αποτελείται από δύο δωμάτια και ένα πρόδομο. Στο εσωτερικό δωμάτιο σώζεται μία κτιστή πεταλοειδής εστία. Το οίκημα αυτό συνδέθηκε με κάποια μορφή κοινωνικής ιεραρχίας και κεντρικής εξουσίας, que, como mostrado tomou forma lentamente a partir do período Neolítico e do Neolítico final totalmente desenvolvida durante o início da Idade do Bronze.

Durante a Idade do Bronze(2milênio aC) O morro foi usado como um cemitério com túmulos de pedra cist. Na Idade do Bronze Final(14século. A.C.) στη ΝΔ πλευρά του λόφου χτίζεται ένας μεγάλος θολωτός τάφος, enquanto no canto SW do quintal construiu uma mansão usada na fundação de uma laje de pedra túmulos cist da Idade do Bronze.

As primeiras aldeias

Η Θεσσαλία, που βρίσκεται στο κέντρο περίπου της Ελληνικής χερσονήσου, παρουσιάζει αξιοσημείωτη εναλλαγή τοπίων και οικοσυστημάτων. Το εσωτερικό της χαρακτηρίζεται από δύο μεγάλες πεδινές εκτάσεις με χαμηλούς λόφους. Στο παρελθόν σημαντική ήταν και η παρουσία μίας εκτεταμένης λίμνης, της Βοιϊδος, σημερινή Κάρλα, que hoje já secou. Para finalizar sobe a montanha de Pelion costa do Mar Egeu. Η έξοδος προς το Αιγαίο μέσω του ασφαλούς Παγασητικού κόλπου έδινε από πολύ νωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας με τις άλλες νεολιθικές κοινωνίες στις νησιωτικές περιοχές και στις ακτές της Μ. Ασίας.

Το κλίμα κατά την νεολιθική περίοδο, που ήταν λίγο πιο υγρό από το σημερινό με παρόμοιες θερμοκρασίες, ευνοούσε την ανάπτυξη κυρίως δασών βελανιδιάς και κωνοφόρων στα ορεινά παράλληλα με χαμηλή θαμνώδη βλάστηση. Πολλά είδη άγριων ζώων ζούσαν στην περιοχή αυτή, όπως το κόκκινο ελάφι, το ζαρκάδι, ο λαγός και το αγριογούρουνο. Στις μεγάλες πεδιάδες ήταν συνήθης η καλλιέργεια σιτηρών και οσπρίων.

Στην αρχή της νεολιθικής περιόδου, περίπου στα μέσα της 7ης χιλιετίας π.Χ. (6800 A.C.), εμφανίστηκαν τα πρώτα δείγματα μόνιμης εγκατάστασης με τη μορφή μικρών χωριών. Επιλέγοντας θέσεις σε λοφώδεις περιοχές με πρόσβαση στις πεδινές, adequado para o cultivo, mas também em áreas próprias para a agricultura.

Desde os primeiros barracos construídos pelos povos neolíticos com ramos e peles, έχουν απομείνει μόνο τα ελλειψοειδή ορύγματα της βάσης τους. Δείγματα τέτοιων κατασκευών έχουν βρεθεί στο οικισμό του Σέσκλου, στα στρώματα της Ακεραμικής Νεολιθικής (7milênio aC)

Στις αμέσως επόμενες φάσεις της Νεολιθικής περιόδου (6milênio aC) τα σπίτια χτίζονταν με πιο ανθεκτικά υλικά όπως η πέτρα και ο πηλός και ήταν ορθογώνια με ένα ή δύο δωμάτια. Τα θεμέλια ήταν πέτρινα και οι τοίχοι χτίζονταν με ωμά πλιθιά. Η ξύλινη στέγη έφερε επάλειψη από πηλό και ήταν δίρριχτη ή τετράρριχτη ανάλογα με το μέγεθος του σπιτιού. Os elementos arquitetônicos da superestrutura são conhecidos a partir de restos de argila e madeira encontrados em escavações de casas neolíticas. Πολύτιμες είναι οι πληροφορίες από τα πήλινα ομοιώματα σπιτιών. Όπως φαίνεται από τα ομοιώματα αυτά, υπήρχαν μεγάλα ανοίγματα στους τοίχους, που μπορεί να ερμηνευθούν ως πόρτες ή παράθυρα καθώς και μία οπή στην στέγη για τον καπνό από την εστία.

Τόσο στο εσωτερικό των σπιτιών όσο και σε εξωτερικούς χώρους δίπλα από αυτά, Havia várias construções para atender às necessidades diárias, como focos, fornos, áreas de armazenamento e de laboratório.

O Bronze

O palácio de Iolcus

Dimini

MYKINAIKOS LIQUIDAÇÃO – ΑΝΑΚΤΟΡΟ

O palácio micênico Diminiou construído entre o flanco oriental do monte com o povoado neolítico e no corpo do assentamento micênica com a estrada. ‘Ενα πρόπυλο στο δρόμο που διέσχιζε τον οικισμό οδηγούσε στο ανάκτορο. Το ανάκτορο αποτελείται από δύο μεγάλα μέγαρα που πλαισιώνονται από άλλα μικρότερα κτίρια και συνδέονται με μία εσωτερική αυλή. Θεμελιώθηκε στις αρχές του 13°” αιώνα π.χ.. (Período Helladic IIIV1) para’ uma mansão mais velho do 14 ° século aC. e abandonado no início do século 12 aC. (Bronze Final período inicial IIC).

Το πρώτο κτίριο ονομάστηκε Μέγαρο A και έχει προσανατολισμό A προς Δ. Αποτελείται από δύο πτέρυγες δωματίων που συνδέονται μεταξύ τους με ένα διάδρομο. Στη βόρεια πτέρυγα βρίσκονται οι κύριοι χώροι διαμονής, ενώ στη νότια πτέρυγα οι βοηθητικοί και εργοστασιακοί χώροι. Em’ um espaço de laboratório revelaram uma stathmio pedra com três símbolos linear gravado escrita B, ενώ στο διάδρομο βρέθηκε ένα σύνολο από λίθινες μήτρες και άλλα εργαλεία που σχετίζονται με τη μεταλλουργία. Οι τοίχοι του Μεγάρου A σώζονται αρκετά καλά σε ικανό ύψος και είναι επιχρισμένοι, όπως και τα δάπεδα, από λευκό ασβεστοκονίαμα. Para o norte e para o sul desenvolveu duas alas independentes.

Os túmulos abobadados

Para recuperar a Iolkou, Sem dúvida, o mais, πρέπει να αποδοθούν οι δύο μεγάλοι θολωτοί τάφοι που ερευνήθηκαν στο Διμήνι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Οι μεγάλοι θολωτοί τάφοι είναι από τα σημαντικότερα μνημεία της μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής και έχουν βρεθεί αρκετοί σε όλοι την Ελλάδα. Ο πρώτος τάφος που έχει βρεθεί στο Διμήνι, conhecido como o monte túmulo foi descoberto em 1901 de B. Stai. O túmulo foi construído com sistema ekforic consiste de um longo corredor, um bico de comprimento total de 16,30 m. που έκλεινε με θύρα. Τρεις μεγάλες πέτρες αποτελούν το υπέρθυρο του στομίου ενώ πάνω από το υπέρθυρο ανοίγεται το ανακουφιστικό τρίγωνο, απαραίτητο για την καλή στατική επάρκεια του κτιρίου. Σήμερα ένα μέρος από τη θόλο του μνημείου έχει καταρρεύσει, αλλά την εποχή που κατασκευάστηκε ήταν κλειστή μέχρι επάνω και καλυμμένη με χώμα. Στον τάφο αυτό, η κατασκευή του οποίου τοποθετείται στο 13ο αι. A.C., Dentro da cúpula era uma partição especial como um túmulo câmara que aceitou o leito de morte. A sala de Deathly coberto com grandes placas retangulares ea altura das paredes atingiram um metro.

Δυστυχώς το μνημείο βρέθηκε συλημένο και δεν έχουν βρεθεί κτερίσματα παρά μόνο λίγες χρυσές ψηφίδες, ελεφάντινα κομβία και τμήματα σπειροειδών κοσμημάτων από υαλόμαζα, που ξέφυγαν της προσοχής των αρχαιοκάπηλων, οι οποίοι μάλλον σύλησαν τον τάφο, μπαίνοντας από το ανακουφιστικό τρίγωνο στα αρχαία και όχι στα νεότερα χρόνια. Πολύ σημαντικό εύρημα είναι η ψήφος ενός χρυσού περιδεραίου που βρέθηκε κατά την διάρκεια των εργασιών στερέωσης του μνημείου. Η μήτρα με την οποία κατασκευάζονταν αυτές οι χρυσές ψήφοι, έχει βρεθεί στα εργαστήρια του Μεγάρου Α.

Ακριβώς απέναντι από τον τάφο, στις υπώρειες του λόφου, υπάρχει ένας δεύτερος τάφος, λίγο προγενέστερος(14ο αι. BC), που είναι γνωστός ως θολωτός τάφος Λαμιόσπιτο. Ο θολωτός τάφος Λαμιόσπιτο διατηρείται γενικά στην αρχική του μορφή, εκτός από το κεντρικό τμήμα της οροφής του που είχε καταπέσει καθώς είχε συληθεί κατά την αρχαιότητα. Ωστόσο, απέδωσε σπουδαία ευρήματα, tais como jóias e armas de bronze exposta no Museu Nacional de Arqueologia. O seu diâmetro é de 8,20 m. e altura preservada é 8,20 m. O acesso ao túmulo é através da extensão rodoviária 14,50 m. και πλάτους 3,30μ., ο οποίος παρουσιάζει προσανατολισμό Β-ΒΑ. Οι παρειές του συγκρατούνται από αναλήμματα μέγιστου ύψους 4,50μ. Στο δρόμο υπήρχαν δύο φράγματα από αργούς λίθους, ένα δίπλα στο στόμιο και ένα άλλο στο άλλο άκρο του. Η είσοδος στο εσωτερικό του τάφου γινόταν μέσω μιας θύρας ύψους 3,00μ. και πλάτους 1,90μ. Από το στόμιο του τάφου ξεκινούσε ένα θρανίο ύψους 0,55μ. και πλάτους 0,50μ., κτισμένο από 5 σειρές ωμών πλίθινων που περιέτρεχε τον τοίχο του θόλου. Ο Χρ. Τσούντας θεώρησε ότι αποτελούσε τον τόπο προσωρινής εναπόθεσης του νεκρού και τοποθέτησης ταφικών κτερισμάτων. Κάτω από το θρανίο αυτό, encontrou duas esculturas do piso da cúpula, onde havia colocado quatro cães que aparentemente acompanhavam a caça wanax. O lintel da tumba consiste de 4 grandes placas e trazer alívio triângulo. A cúpula sobrevive quase intacto e é construído com sistema ekforic. Este túmulo foi recentemente restaurada e é um monumento.

Ο μύθος

Ο σημαντικότερος μυθολογικός κύκλος είναι αυτός που αναφέρεται στην μυθική πόλη της Ιωλκού από όπου ξεκίνησε η Αργοναυτική εκστρατεία, η πρώτη μεγάλη ναυτική εξόρμηση των Ελλήνων. Segundo a lenda fundador da Iolcus foi Aiolidos Kritheas. O Eólias tiveram como berço Tessália, anteriormente chamado Aeolis. Eles se mudaram do antigo Arni, talvez a área atual da Torre Kieriou Kardissa, no centro de Tessália, costa leste Thessalian. Depois de instalar o Minion, centro da civilização micênica em Tessália.

Segundo a lenda Pélias, filho Krithea, usurpou o trono de seu meio-irmão mais velho Aeson eo rei de Iolcus. Jason, o filho de Aeson, Cresci seguro em Pelion perto o centauro Chiron, e quando desceu do Pelion para Iolcus para reivindicar o trono de seu pai, έφτασε εκεί μονοσάνδαλος καθώς έχασε το ένα του σανδάλι περνώντας από τον ποταμό Άναυρο. Τότε ο Πελίας θυμήθηκε έναν παλαιότερο χρησμό, segundo a qual ela perderia seu poder de um homem monosandalo, e para proteger o trono mandou Jason para Cólquida, seus Aetes país, para trazer de volta o Velocino de Ouro. Έτσι, organizou os Argonautas, o primeiro traço panhellenic, με συμμετοχή όλων των Ελλήνων για την εξεύρεση πολύτιμων μετάλλων και νέων τεχνολογιών αλλά και νέων αγορών για τη διακίνηση των ελληνικών προϊόντων. Ο Ιάσονας με τη βοήθεια της Μήδειας έφερε πίσω από την ασιατική ακτή το χρυσόμαλλο δέρας. Η συνέχεια της ιστορίας μας είναι γνωστή από την ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη. Pélias se recusa a entregar o trono para Jason. Έτσι, o retorno de Jason motins em erupção no palácio de Iolcus. O trono, eventualmente, levou o filho de Assim os Acastos, que não podem dar de volta o poder e glória no reino de Iolcus. Assim, a segunda grande campanha nacional para Troy capitania dos navios que passam na Eumelus, seu filho de Feres Admitou vizinhos.

A identificação de Iolkou antigo, a capital de Minya reis possuíam uma posição dominante na baía Pagassitikos, αποτελούσε πάντα για τους ερευνητές της Θεσσαλίας το πρώτο θέμα. Μέχρι το 1980 δύο θέσεις με μυκηναϊκά ερείπια ήταν γνωστές στον κόλπο του Παγασητικού. Η θέση στα Παλιά (το λεγόμενο Κάστρο του Βόλου) που είχε ταυτιστεί παλιότερα με την Ιωλκό και τη θέση στα Πευκάκια που είχε ταυτιστεί με το λιμάνι της Ιωλκού, τη Νήλεια.

No entanto, as idéias acima para identificação de Iolkou antiga revisto pela revelação de um vasto sítio arqueológico de Micenas, no centro de Diminiou.

Iolcos : Η πόλη των μυθικών Αργοναυτών

Na Idade do Bronze Final, conhecido como o período micênico, a borda da Tessália é grande desde composta por nove principados e participa da Guerra de Tróia com 280 navios e principal herói Aquiles. Η αρχαιολογική έρευνα καθημερινά επαληθεύει αυτή την εικόνα της Μυκηναϊκής Θεσσαλίας και φέρνει στο φως νέους οικισμούς που σήμερα ξεπερνούν τους 100. Assim, não é surpreendente, nem aleatória, que na Tessália atualmente berço dos mitos mais importantes dos gregos, nem que o terreno está localizado a cosmogonia grega e teogonia. Isto colocou os deuses do Olimpo, Titans Othrios, do Lapiths e centauros, mais familiarizados com o centauro Chiron em Pelion.

Magnésia em Bronze

Αν και η μετάβαση από τη Νεολιθική Εποχή στην Εποχή του Χαλκού θεωρείται ως μία μεγάλη πολιτισμική τομή, na verdade, na Tessália não há diferenças diretas e substanciais entre as duas estações. O período Neolítico legou tantos elementos na Idade do Bronze, que alterações ocorreram gradualmente e foi terminada por um longo tempo persistiu práticas e métodos do Neolítico. Η μορφή των οικισμών και ο τρόπος ζωής δεν αλλάζουν σε πολλά βασικά σημεία. Sua economia baseia-se principalmente na velha tradição agrícola e pecuária e, portanto nesta área há revolução ocorre em Tessália, σε αντίθεση με την Ανατολή, η οποία είχε το προβάδισμα στις εξελίξεις με προηγμένη τεχνολογία και μεταλλουργία.

O que mudou as coisas e foi um importante parâmetro que afeta as características da habitação, no início da Idade do Bronze nas Pagassitikos, είναι ένα γεωλογικό επεισόδιο που χρονολογήθηκε με C14 στην 4η χιλιετία π.Χ. Αυτό το γεωλογικό επεισόδιο, σύμφωνα με τον γεωλόγο Zangger, είχε ως αποτέλεσμα η ακτογραμμή να απομακρυνθεί από το Διμήνι, το οποίο από τότε έπαψε να είναι παράλιο , και να δημιουργηθεί μία μεγάλη πεδιάδα όπου ιδρύθηκε μία οργανωμένη μυκηναϊκή πόλη με ισχυρό διοικητικό, οικονομικό και θρησκευτικό κέντρο. Η πόλη αυτή ήταν κτισμένη στην άκρη μίας Ιωλκάς, μίας βαθιάς αύλακας (Ησύχιος, Ιωλκά : βαθιά αύλακα) ενώ το λιμάνι της ήταν στα Πευκάκια.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

Ευχαριστούμε

την αρχαιολόγο κα. Βασιλική Αδρύμη-Σισμάνη
για τα κείμενα που υπάρχουν στην ιστοσελίδα, καθώς και το
προσωπικό του αρχαιολογικού χώρου Διμηνίου.