Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου στεγάζεται στο Αρχοντικό Τοπάλη, το οποίο κτίστηκε το 1844 σύμφωνα με την χρονολογία που είναι χαραγμένη στο λιθανάγλυφο υπέρθυρο της εισόδου.
Il occupe un manoir de trois étages, échantillon représentatif de l'architecture classique de, telle qu'elle était à la fin de la première moitié du siècle dernier. C'est une pierre pour la plupart à l'exception de la partie sud de la toiture, construit des tsatma.
Installé dans un toit en croupe en bois avec coin ardoises, qui fait saillie de ce fait la protection de la circonférence des parois de ce fait sensibles laspoktistous.
A été caractère fortement enrichi avec de nombreux créneaux et tourelles de défense sur le toit, l'entrée blindée avec barres transversales de protection lourds, τις μυστικές κρύπτες του και τα ελάχιστα μικρά και σιδερόφρακτα παράθυρα του ισογείου που πληθαίνουν σταδιακά στους παραπάνω ορόφους.
Το Αρχοντικό αυτό, cela 1932 η οικογένεια Τοπάλη, δώρισε στην Κοινότητα Μακρινίτσας, προκειμένου να στεγάσει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου. Η πρώτη επισκευή του έγινε στα 1957 και έγιναν προσπάθειες λειτουργίας του στη 10ετία του 60.
Cela 1985 désigné par le ministère de la Culture, comme monument historique. Suivie par la préparation de la réparation de l'étude et de la restauration, cela 1994, Du 5 Conservancy monuments modernes.
La collection de folklore comprend un certain nombre d'expositions dépassent actuellement 1500 objets, par 311 originairement, y compris une série de peinture folklorique peintures murales du 18e et 19e siècle de la région du Pélion, μια πλούσια συλλογή παλιών φωτογραφιών των αρχών του αιώνα μας, χάλκινα, ξύλινα και κεραμικά σκεύη οικιακής χρήσης, τον εξοπλισμό της απόσταξης του τσίπουρου, εικόνες, χαλκογραφίες και μικροαντικείμενα εκκλησιαστικής τέχνης, παραδοσιακές φορεσιές του Πηλίου, ιστορικά κειμήλια της Μακρινίτσας, όπως το λάβαρο της Επανάστασης του 1878, équipement de filature et de tissage, tissé de laine, “tapis”. Cela 1998 inclus dans sa collection d'une série de peinture folklorique des tables Marines Volioti N. Christopoulos offrir EOT au musée. Le principal objectif de ce rapport était folklore et, la maison pour éviter de perdre le caractère chaleureux de la maison, ενώ παράλληλα με μια σύγχρονη μουσειακή αντίληψη να εκτεθούν οι συλλογές του με τρόπο που να αναδεικνύεται και να προβάλλεται ο λαϊκός πολιτισμός της περιοχής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ
Architecte – Chef des services des monuments historiques 5e ministère de la Culture.
