Uit de 18e en 19e eeuw. De overgrote meerderheid zijn drie verdiepingen tellende stenen gebouwd voor het grootste deel, Behalve’ delen van het dak, που είναι κατασκευασμένα από ελαφρά κατασκευή (τσατμά). Έχουν φρουριακή διαμόρφωση με λίγα και σιδερόφρακτα παράθυρα στο ισόγειο, που πληθαίνουν στους πάνω ορόφους. Διαθέτουν πολεμίστρες, ενισχυμένες με μεταλλικές επενδύσεις, εξώπορτες, αμπάρες, καταχύστρες ή ζεματίστρες και αμυντικούς πυργίσκους. Het grondplan is gevormd op basis van de behoeften van het gezin en de klimatologische omstandigheden. De begane grond werd gebruikt voor de opslag van producten van het jaar, το μεσοπάτωμα με τα πολλά τζάκια ήταν για τη χειμερινή διαμονή της οικογένειας και ο όροφος με το δοξάτο, το κιόσκι και τον καλόν οντά ήταν για την καλοκαιρινή διαμονή. Τέτοια αρχοντικά σώζονται στη Μακρινίτσα όπως του Βαΐτζη στην Κουκουράβα (1761) του Χατζηκώστα, του Τοπάλη, του Βλαχλή, του Τσιμπούκη, του Ξηραδάκη, του Μουσλή, του Μαύρου και πολλά άλλα.
