Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου στεγάζεται στο Αρχοντικό Τοπάλη, το οποίο κτίστηκε το 1844 σύμφωνα με την χρονολογία που είναι χαραγμένη στο λιθανάγλυφο υπέρθυρο της εισόδου.

Πρόκειται για ένα τριώροφο Αρχοντικό, αντιπροσωπευτικό δείγμα της κλασσικής Πηλιορείτικης Αρχιτεκτονικής, όπως αυτή διαμορφώθηκε στο τέλος του πρώτου μισού του περασμένου αιώνα. Είναι λιθόκτιστο στο μεγαλύτερο μέρος του εκτός από το νότιο τμήμα του τελευταίου ορόφου, που είναι κατασκευασμένο από τσατμά.

Instalado em um telhado de quatro águas de madeira com área de ardósias, projecta perifericamente protegendo, assim paredes laspoktistous assim sensíveis.

Έχει έντονα φρουριακΰ χαρακτήρα με τις πολλές πολεμότρυπες και τον αμυντικό πυργίσκο πάνω στη στέγη του, τη θωρακισμένη είσοδο του με τις βαριές προστατευτικές αμπάρες της, criptas secretas e siderofrakta mínimo e pequenas janelas no piso térreo que se multiplicam gradualmente os andares acima.

A mansão foi, ele 1932 família Topali, δώρισε στην Κοινότητα Μακρινίτσας, προκειμένου να στεγάσει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου. Η πρώτη επισκευή του έγινε στα 1957 και έγιναν προσπάθειες λειτουργίας του στη 10ετία του 60.

Ele 1985 designado pelo Ministério da Cultura, como monumento histórico. Seguido pela preparação da reparação estudo e restauração, ele 1994, a partir de 5 de Conservação de Monumentos modernos.

Η λαογραφική συλλογή περιλαμβάνει ένα πλήθος εκθεμάτων που σήμερα ξεπερνούν τα 1500 αντικείμενα, από τα 311 που είχε αρχικά, incluindo a popular série de pinturas murais de século 18 e 19 a partir da área de Pelion, μια πλούσια συλλογή παλιών φωτογραφιών των αρχών του αιώνα μας, χάλκινα, ξύλινα και κεραμικά σκεύη οικιακής χρήσης, τον εξοπλισμό της απόσταξης του τσίπουρου, εικόνες, χαλκογραφίες και μικροαντικείμενα εκκλησιαστικής τέχνης, παραδοσιακές φορεσιές του Πηλίου, ιστορικά κειμήλια της Μακρινίτσας, όπως το λάβαρο της Επανάστασης του 1878, ο εξοπλισμός της κλωστικής και της υφαντικής τέχνης, μάλλινα υφαντά, “κιλίμια”. Ele 1998 ενέταξε στην συλλογή του μια σειρά πινάκων λαϊκής ζωγραφικής του Βολιώτη θαλασσογράφου Ν. Χριστόπουλου προσφορά του EOT προς το Μουσείο. Βασικός στόχος με την έκθεση του λαογραφικού υλικού ήταν και είναι, το Αρχοντικό να μην χάσει το ζεστό χαρακτήρα του σπιτιού, ενώ παράλληλα με μια σύγχρονη μουσειακή αντίληψη να εκτεθούν οι συλλογές του με τρόπο που να αναδεικνύεται και να προβάλλεται ο λαϊκός πολιτισμός της περιοχής.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ

Arquiteto – Chefe dos Serviços de monumentos históricos 5 Ministério da Cultura.