“…NIsida,Ik zou zeggen, natuurlijke harmonie van de plaats een beetje meer boven’ de drukke toestand, met de bomen om wanordelijke thrasomanoune de kreek,met vogels markeert de verheven van de aarde naar de hemel…

Meen kreek die bewaakt gegevens primitivisme, groene beugel naaktheid in de omgeving. Naast een gekwelde pad, geen andere manier, zonder de verwaandheid van asfalt, anders te klimmen en elders dalen, kelderen in de ondergroei, scheuren groen loof en struikelen op de rotsen. Hoger in rotsachtige branie, de rimoklisi van St. Nicolaas, stationaire wachten, schrijft geschiedenis en behoudt traditie. Een vermoeden plateau en vervolgens de klif.

Eenkrivos in Kane Overtref de handen van de klif enkele oude muren opgetrokken twee vrienden in de inkeping van de rots, en werd de kapel – een beeld van zachtheid om ruwheid van de ruimte. Opzij in ontoegankelijke kant vandaag, enkele resterende muur verwijderen mentaal afmetingen bouwen voorheen. Zou, lijkt, cel waar rustte de metafysische bezwaren,kluizenaar leven van eenzaamheid. Zondag ontbijt, en ekklisidaki intern gebaad bij kaarslicht. Ik doe ook indruk zegel van de menselijke aanwezigheid in de ruimte via de keten van votive, foto's en kaarsen aangestoken bewoners en wandelaars…”

Fragmenten “Uit St. Onoufrio in Koukourava” van George Thomas.