De Anakasia gelegen ten westen voordat Ano Volos. De oorsprong van plaatsnamen zijn meerdere opzichten geweest. Volgens deze naam kan voortgekomen:
• VanAkasto, zoon van koning Pelias Iolkou.
• Van het woord zitten → anakat'sia aanduiding “plaats in de hoge,waar nieuwkomers vestigden”.
• Van het woord gedwongen,omdat de jaren van de Ottomaanse,de lokale bevolking langs noodzaak om belastingen te betalen.
De geplaveide plein ANAKASIA.
De entree en binnenplaats van St. Johannes de Doper.
Eeninds 1991 is de zetel van Iolkos. Een bijzonder punt van referentie is de katastolisto uit 1912 met schilderijen van volkskunstenaar Theophilushuis Yannis Kontos, Sinds 1981 werkt als Theophilos Museum.
H Kerk St. John van Doper Gelegen in Anakasia en The Cathedral City Iolkou. Verbrand vele malen door de Turken brutaler herbouwd na elke brandstichting. Het laatste gebouw duurde tot de vernietigende aardbevingen van de jaren 1955-1956 , toen de kerk van St. John van ANAKASIA dodelijk gewond. Na de gerepareerde bel, De klokken van de slag weer 1960. Reconstructie werken zonder dat er wordt geknoeid met dak en het interieur duurde twee jaar, 1965-1967.
De kerk van St. Irene in Anakasia.
O kerk is een driebeukige basiliek. Twee sets van drie kolommen verdelen de kerk in drie beuken. 'S een rechthoekig gebouw met een dak,zonder een koepel zoals Byzantijnse kerken.
Oj oude fresco's op het plafond en grote pictogrammen, zijn uitzonderlijke kunst. Aan de bovenkant van het beeld van de onthoofding van Sint in’ een grote tafel afgeschilderd veel diners. Onder Herodes en Herodias. In het centrum van het beeld is de beul, schor, met wilde kant, die in zijn linkerhand houdt het hoofd van de heilige en rechts een bloedige zwaard . Aangrenzend is Salome, die een harde schijf staan, waarop het hoofd van Johannes de Doper te plaatsen.
Mbinnen de kerk domineert een statige uitstraling met stucwerk houtsnijwerk. Hoe ouder ze toonden een bijzondere belangstelling voor deze heilige ruimte, want het is een echt kunstwerk.
Tde tempel, aanmatigend en de preekstoel zijn houten, houtsnede bruin en de bouw dateert uit de laatste herbouw van de tempel (1850). Op de top van de preekstoel en de despotische zijn gesneden bladeren, klimplanten en paradijsvogels goud, plated zoals het bovenste gedeelte van de kolom scheidt de gangpaden.
Prachtige bloemstukken sieren de pleinen van de stad.
Regio ANAKASIA. Op de achtergrond de Saracenen.
Teen Anovoliotika dorpen worden eerst ontmoet zijn bezoeker Pelion te boeien en bieden unieke momenten van ontsnappen aan het rumoer van de grote stad. Met twee - wheel drive of het landschap is idyllisch met de voortdurende veranderingen van witgekalkte herenhuizen van de witte bewoners, de gebeeldhouwde en mooie grijze Pelion plaat.
Eenrchizeis en voelen als je klim, de polsslag van de berg van de Centauren. Beginnen om frame voor frame tradities en mythen dat de site begeleiden ontvouwen en je wordt bedreven dit onvergelijkbare schoonheid. In 3οBC. eeuwse Macedonische koning Dimitrios Poliorketes voor een efficiënt beheer van de staat besloten om een nieuwe hoofdstad in Pagasitiko vestigen. De stad is vernoemdDimitrias. Eerste zorg was vestingwerken met sterke muren en evolueerde in de tijd in een internationale commerciële haven.
Anakasia. Centaur benchmark-gebied.
Eennamesa Volos en Dimitrada ongebroken link is Gemeente Iolkou.De inwoners van de huidige gemeente Iolkou,volgens de historische gegevens, zijn de afstammelingen van de laatste bewoners Demetriada. Wanneer de 1423 Thessalië was bezet door hordes Turhan Bey,quarterback Murad II, de Ottomanen verdreven uit “Kasteel” Golou de Grieken en er vestigden omdat de ruimte beveiliging. Daar woonde hij en Turkse kolonisten die uit Azië verhuisd. De kolonisten hen waren enkele van de meest vruchtbare landbouwgrond in de omgeving.
DeIk vervolgde Grieken vestigden zich in de westelijke rand van Pilion , waar brachten hun families en hun gezinnen . Ze bouwden huizen en kerken, geplante bomen en water meegenomen uit de bergen. Beroepen zijn voortgezet zonder onderbreking het cultiveren van het land ze vertrokken- en er was veel in het hele stroomgebied van de huidige Volos. De naam van deze nederzettingen was Golos of Volos, een bloeiende economische en politieke samenleving, vooral wanneer 19de eeuw.
