The Ano Volos, as stretching into the green and southern orientation slope, maintains much of the older edge of. Old mansions, mixed with the new ones keep the same architectural style, paths,taps, squares with traditional color also, and all these – to quote John Leonardo- “within dasyskious poplar, walnut,plane trees and cypresses, on which lurk many melodic checkers, which in the singing of delight listeners“.
The Church of the Virgin Mary (1903)
Ano Volos. In the background the hill of the Diocese.
The Ano Volos divided, in the districts of Prophet Elias, of St. Trinity, τηςMary, of Diocese andToumba. Of the attractions of the village stands the church of Our Lady of the Presentation (Panayitsa), where visitors can admire the folk reliefs in limestone, that is fitted on the outside of the sanctuary,and two magnificent marble reliefs of the 13th century were built earlier in the church of the Diocese and carried from the old and ruined abbey Acute Episkepseos of Makrinitsas.
Aone of these reliefs depicted upright Virgin Mary holding the hand also the infant Christ standing on the other side sat the monk Leontius. And the other is erect the Archangel Michael. One of the most interesting,όμως, attractions of the church are two large signs with Byzantine characters and archaic texts that are carved in marble, side and left the tap of the church. From the very difficult reading and even more difficult interpretation of texts carved the fountain was constructed in 1713, the expense of the then Bishop of Larissa Parthenioy.
The Church of the Holy Trinity Square, real balcony over Volos.
The is a three aisled basilica without exo-narthex,with stone isodomimena ntouvaria covered with sparse cement and with a pitched roof covered with Roman tiles. Other decorative elements of the temple is a lion, built up in the southern ntouvari the youngest and built glued on the west side of the church spire.
APo other monumental elements of the temple is also quite stylish the Sanctuary gate at the Beautiful Gate carved but without many decorative handcrafted wooden screen,and the bishop's throne and the pulpit,with sparse gold embroidery. Good art and despotic and most of the icons, some of which belong to the church of the Assumption of the hill of the Diocese, AP'TO which transferred for better safety at the church of the Virgin.
The μακαρίτης αισθητικός της λαϊκής τέχνης Κίτσος Μακρής, ήταν ο πρώτος που πρόσεξε μια ολόγλυφη ανθρώπινη κεφαλή στο ίδιο ντουβάρι, πάνω από την κεντρική κόγχη του Ιερού, που είναι πολύ πιθανό να εικονίζει τον αρχιμάστορα της ίδρυσης ή ανακαίνισης του ναού.
Aτο παλιό κωδωνοστάσιο του ναού, που βρισκόταν κοντά στη βορεινή του θύρα και γκρεμίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, υπήρχαν εντοιχισμένες επτά ενεπίγραφες αρχαίες επιτύμβιες στήλες, για τις οποίες κάνει λόγο πρώτος ο παλιός ρασοφόρος λόγιος του Βόλου Ζωσιμάς Εσφυγμενίτης. Διότι πρόλαβε να τις δει στα 1887 εντοιχισμένες στη πρόσοψη του όρθιου ακόμα τότε κωδωνοστασίου. Μάλιστα κατάφερε και αντέγραψε τις δυο απ’ αυτές που ανήκαν σε οικογενειακούς τάφους και μας έδωσε πρώτος τα ονόματα των αρχαίων νεκρών που ήταν. Της πρώτης: ΕΥΚΡΑΤΙΔΗΣ, ΣΩΣΙΓΕΝΗΣ, ΕΥΚΡΑΤΙΔΟΥ, ΝΙΚΟΠΟΛΙΣ, ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΥ. Και της δεύτερης: ΝΙΚΑΡΕΤΑ, ΜΕΝΙΚΟΠΟΛΙΣΙΚΟΠΟΛΙΣ. Από τον ίδιο επίσης παίρνουμε τη πληροφορία πως ο ναός αυτός “ιδρύθη τω 1803 ή μάλλον επιδιορθώθη”.
Οι δυο μεγάλες σκαλισμένες σε μάρμαρο επιγραφές στη βρύση του ναού.
Ο Άνω Βόλος όπως φαίνεται από το λόφο της Επισκοπής.
The Άνω Βόλος μαζί με την Anakasia ήταν ο πραγματικός Βόλος των χρόνων της Τουρκοκρατίας. Ειδικά για τη διοικητική κατάσταση (πολιτική και θρησκευτική) της περιοχής μαθαίνουμε από τον Γιάννη Κορδάτο, που παραθέτει σχετικά στοιχεία απ΄τη ”Γεωγραφία Μερική” of Αργύρη Φιλιππίδη, ότι ο ”Άνω Βόλος είν’ πρώτη χώρα της Δημητριάδος. Διαιρείται εις μαχαλάδες πέντε, και κάθε μαχαλάς έχει τον τζορμπατζήν του (προύχοντα, διοικητήν) και ξιλντάριν του. Ο Βοϊοβοντάρης είναι ένας. Κάθεται εις τον μαχαλάν Ανακασιάς, επάνω εις ένα τεπέν (λεξ. Τουρκ.=ύψωμα) πέτρινον και μπροστά του όλον τον Βόλον. Απέναντι του Βοϊβόντα, κατανατολάς, ένας τεπές, υψηλότερος από τον Βόλον. Κι εδώ είναι η Επισκοπή, εδώ κάθονταν πρώτα ο Επίσκοπος Δημητριάδος. Έχει εκκλησίαν και κονάκι περιτριγυρισμένη με κάστρο”.
Η χαρακτηριστική πηλιορείτικη Βασιλική δίπλα στη πλατεία του χωριού.
The Άνω Βόλος είναι η κοιτίδα της οικογένειας Σαράτση: ο γιατρός Δημήτριος Σαράτσης υπήρξε από τους πρωταγωνιστές της γνωστής υπόθεσης των “Αθεϊκών” τουΒόλου και διετέλεσε βουλευτής Βόλου, γερουσιαστής και Υπουργός Υγιεινής στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπαναστασίου. Ο επίσης γιατρός Νικόλαος Σαράτσης διετέλεσε Δήμαρχος Βόλου από το 1936 ως το 1940 και η κόρη του Έρση Saratsi, γνωστή διανοούμενη, ήταν η “ψυχή” του συλλόγου “Φιλότεχνοι του Βόλου“, που άφησε εποχή στα πνευματικά και καλλιτεχνικά δρώμενα της Μαγνησιακής πρωτεύουσας.
