Η Νέα Ιωνία είναι ο δεύτερος σε μέγεθος δήμος του νομού Μαγνησίας, μετά το Δήμο Βόλου, με τον οποίο αποτελεί ένα ενιαίο Πολεοδομικό Συγκρότημα. Φυσικό όριο μεταξύ της πόλης του Βόλου και της πόλης της Ν. Ιωνίας αποτελεί το ποτάμι Κραυσίδωνας. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ανέρχεται σε 32.979 κατοίκους.Ο πληθυσμός ολόκληρου του πολεοδομικού συγκροτήματος ανέρχεται σε 123.119 κατοίκους.

Η ιστορία του τόπου συνδέεται άμεσα με τη Μικρασιατική καταστροφή, τον εμπρησμό της Σμύρνης και ξεριζωμό 1.500.000 Ελλήνων της Μικράς Ασίας τον Αύγουστο του 1922 από τις ακμάζουσες πατρογονικές τους εστίες.

Στα τέλη του φθινοπώρου του 1924 στην άνυδρη περιοχή του Ξηρόκαμπου πάνω από το χείμαρρο Κραυσίδωνα, άρχισαν να δημιουργούνται σε πρώτη φάση τα πρώτα προσφυγικά σπίτια για 2.000 περίπου άτομα, τα λεγόμενα Τετράγωνα δημιουργώντας τον προσφυγικό Συνοικισμό του Βόλου, τη Νέα Ιωνία. Μέσα στο καλοκαίρι του 1925 ανεγέρθηκαν τα λεγόμενα Τσιμεντένια στα δυτικά της κεντρικής πλατείας και σε λίγα χρόνια τα Πέτρινα, δυτικά, όπου μαζί με τα Τζαμαλιώτικα και τα Γερμανικά ανατολικά τους, υπάρχουν και μένουν μόνιμα μέχρι και σήμερα – κάποια από αυτά με την παλιά, την πρώτη τους μορφή – δίνοντας στη Νέα Ιωνία μία ξεχωριστή φυσιογνωμία.

Μέχρι και το 1947 αποτελούσε ενιαίο Δήμο μαζί με τον Βόλο ,τον Δήμο Παγασών. Με βασιλικό διάταγμα για λόγους πολιτικούς αποφασίσθηκε η διάσπαση της από το Βόλο.